Γιόρτασαν όλα τα σχολεία το πολύβροντο ΟΧΙ του 1940.
Είμαστε περήφανοι που είμαστε ΄Ελληνες που οι πρόγονοί μας πάλεψαν για την
ελευθερία τους αλλά οι πρόγονοί μας άραγε τι θα σκεφτόταν για την δική μας
κατάντια; Να δούμε τα δικά μας παιδιά πότε θα αισθανθούν υπερήφανα για εμάς,
πότε
εμείς θα πούμε το δικό μας ΌΧΙ στην σημερινή κατάσταση που βιώνουμε.
Επίκαιρος παρά ποτέ ο Γιάννης Ρίτσος «μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και
βόλια για όλου του κόσμου το ψωμί το φως και το τραγούδι….».
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι θα πρέπει ο καθένας μας να
δίνει μια μάχη με το άδικο καθημερινά. Δυστυχώς το πρόβλημα είναι ότι δεν μας
φταίει η Μερκελ και η Τρόικα εμείς τους δώσαμε τα δικαιώματα, έμμεσα βέβαια,
από τους ψήφους που ρίξαμε σε άχρηστους ανθρώπους. Δεν είναι δυνατόν για να
ζήσουν πλουσιοπάροχα τα τρισέγγονα των κάθε αιρετών δημάρχων, βουλευτών,
υπουργών και κάθε λογής ασυνείδητου να πληρώνουν με αίμα γενιές και γενιές
ολόκληρου λαού.
Ακόμα και τώρα πόσες
καταγγελίες μας έρχονται καθημερινά στα mail μας για μίζες σε γιατρούς,
δημόσιους υπαλλήλους άσε τους αιρετούς οι οποίοι κατάφεραν να καταλάβουν μια
θέση ειδικά οι καινούριοι που είναι και θεονήστικοι δεν έχουν το θεό τους
..οι λεγόμενοι πεντακοσαράκηδες υπογραφή και 500 ευρώ. Να τα απαιτούν από
ανθρώπους οι οποίοι είναι παράνομοι αλλά κα από ανθρώπους που ξεπουλάνε ότι
έχουν για ένα κομμάτι ψωμί, έλεος πια.
Και όμως κυκλοφορούν και βρίσκονται ανάμεσά
μας και μας κάνουν και μαθήματα ηθικής στέλνοντας μας μηνύματα μέσω
διάτρητων ανθρώπων του σιναφιού τους πάντα. Οταν μας έστελναν τις
φωτογραφίες και τις μακέτες για τις πλατείες ήταν νόμιμη η εφημερίδα και
ξαφνικά έγινε άνομη.
Εάν η δημαρχιάδα
πρόκειται να σωθεί με τα ελάχιστα ευρώ από τις αγγελίες γάμων τοτε ορθά
πράττεται και ρεζιλεύεστε στους μελλόνυμφους
αλλά επειδή σίγουρα δεν σώζεται ούτε με τους γάμους των ληξιαρχείων της
Κίνας μαζευτείτε λίγο και να θυμάστε εκεί που
ήσουν ήμουνα και εδώ που είμαι θα
έρθεις.