Του Θανάση
Νικολαΐδη
ΚΑΙ τώρα
τι κάνουμε; Δεν έμεινε γωνιά αμόλυντη κι όλοι…αλλήθωροι κι αόμματοι, κουνώντας
τα ψεύτικα, λευκά φτερά μας. Πρώτοι στη διαφθορά, με διάταξη που σοκάρει: Κόμματα, Βουλή, ΜΜΕ, Υγεία… Μας σκέπασε
( διαφθορά), ασφυκτιούμε και ελπίζουμε χωρίς…ελπίδα. Γιατί; Γιατί δεν είναι
μόνο οι «αμαρτίες». Είναι και οι αμαρτωλοί. Η πρακτική τους και η νοοτροπία.
ΚΑΝΕΙ
ό,τι κάνει ο…κακοποιός της δημόσιας ζωής, τρέχει να κρυφτεί κι αρχίζει η
αναζήτησή του. Δες τον Άκη που αρνείται κι ας του τρίβουν στη μούρη τις
σημειώσεις του, τον τραμπούκο (κατά Καμίνη) που κρύβεται, τον εμπρηστή που
εξαφανίζεται. Μέχρι να φτάσουμε στο DNA του, ο παλικαράς θα κρύβεται. Για
το αυτόφωρο και για…περαιτέρω δράση. Κι αν βρεθεί στη θέση των δραπετών-δολοφόνων,
θα τραβήξει κι αυτός για τα σύνορα. Για να στεγάσει το τομάρι και την ανανδρία
του.
ΤΟ’ παμε
πως κάποτε είχε μπέσα ακόμα κι ο δολοφόνος. Σήκωνε τα χέρια, παρουσιάζονταν (ενίοτε)
στο Τμήμα αυθορμήτως και αναλάμβανε τις ευθύνες του. Σήμερα περίσσεψε η
προστυχιά και ο κακοποιός φοράει περούκα, ακόμα και…φουστάνια. Για τον
εντοπισμό του απαιτούνται…θερμικές κάμερες κι αν του βγάλεις το (πραγματικό)
βιογραφικό στη φόρα (Μπαλασόπουλος), σιωπά για την ταμπακέρα, σε στέλνει
στο…ψυχιατρείο (Πιπιλή) κι ας η κάμερα τον δείχνει «δραστήριο» ανάμεσα σε
τραμπούκους (κατά Δανιηλίδη), ωστόσο, η ηθική αυτουργία δεν αποδεικνύεται.
ΠΕΡΑ απ’
τα λόγια και τις επικείμενες(;) καταλήψεις, το κάρο πρέπει να βγει απ’ τη
λάσπη. Ωστόσο, του λείπουν ζευγολάτες, τεμπελιάζουν οι αχθοφόροι και ο λαός
απλός…θεατής. Σαν να μη συμμετείχε με…πάθος στο παιχνίδι. Λες και δεν ψήφιζε
για να του διορίσουν τα παιδιά, η Βουλή δεν νομοθετούσε υπέρ…Υπουργών, τα
κόμματα δεν διόριζαν «εργαζόμενους» της Βουλής.
Λαός ήταν
και οι ευνοιοκράτες που διόριζαν αφεντικά (και είλωτες) στην ΕΡΤ για να
τσεπώνουν χιλιαρικάκι τη μέρα εκφωνήτριες δελτίου ειδήσεων και σαχλαμαρίζοντες
στη ΝΕΤ. Βάλε τους φακελάκηδες του ΕΣΥ, πρόσθεσε τους καθηγητές του παράνομου
ιδιαίτερου και…στοπ. Παραπέρα θα σε πνίξει η μπόχα από μίζες και προμήθειες
δημόσιων «λειτουργών». Κι αν προχωρήσεις, περνάς στο ναρκοπέδιο των ιδιωτών. Με
νόμο την ανομία, χωρίς ναρκοσυλλέκτη κι ανήσυχος από πού «θα σου ‘ρθει».
ΜΕ τη
ντόπια νοοτροπία και περιμένοντας τους (ντόπιους) «εξυγιαντές» κατά κλάδο
και…πρόβλημα, δεν υπάρχει ελπίδα. Να θυμηθούμε τις πολλαπλές «εξυγιάνσεις» π.χ.
της Ολυμπιακής Αεροπορίας; Την τελευταία επί Σημίτη; Μα στοίχισε, ναυάγησε κι
έκανε πλούσιους κάποιους…Άγγλους.
ΩΣΤΟΣΟ,
οι ξένοι ειδικοί και τεχνοκράτες δεν μας αλλοτρίωσαν, δεν μας «κυβέρνησαν», δεν
ξεπουληθήκαμε. Τους καλέσαμε, μας παρέδωσαν τα σχέδια που χάθηκαν κάπου ανάμεσα
στα χρέη της ΟΑ και σε καυγάδες πιλότων, ΥΠΑ, εργαζομένων και πολιτικών. (Αύριο
η συνέχεια