Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ OXYΡΩΝ ΤΗΣ “ΓΡΑΜΜΗΣ ΜΕΤΑΞΑ”,74 ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ του Ταξιάρχου ε.α.

Συμπληρώνονται φέτος 74 χρόνια από την επική μάχη των Ελλήνων εναντίον των Γερμανών του “Άξονα”, στα Οχυρά της “Γραμμής Μεταξά”, 6-9 Απριλίου 1941.

Η Εθνική Μνήμη μας επιβάλλει να μην ξεχνάμε, γιατί δυστυχώς σήμερα και ενάντια στη θέληση του Υπερήφανου Ελληνικού Λαού, οι κατοχικές κυβερνήσεις των Γ.Α.Παπανδρέου, Λ.Παπαδήμου και Α.Σαμαρά-Ε.Βενιζέλου παρέδωσαν, ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ, στην Τρόϊκα ΟΛΑ όσα κατακτήθηκαν με αίμα, θυσίες και αγώνες και σηματοδότησαν τη διαχρονική πορεία του Ελληνισμού στην ανθρωπότητα.

Aπαιτούνται Εθνική Ομοψυχία και τεράστιες προσπάθειες από ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως, για την επανάκτησή τους. Φαίνεται ότι βρισκόμαστε στο σωστή κατεύθυνση.

Οφείλουμε προς την ίδια κατεύθυνση, ΟΛΟΙ μαζί και ο ΚΑΘΕΝΑΣ κι η ΚΑΘΕΜΙΑ ξεχωριστά, να τιμάμε τους Αγώνες του Ελληνικού Λαού, να τιμάμε τη Μνήμη του Εθνικού Ηγέτη Ιωάννη Μεταξά, να κρατάμε ΨΗΛΑ την Εθνική Μνήμη, να διεκδικούμε την επιστροφή του κατοχικού δανείου και ν΄ απαιτούμε στο ΣΥΝΟΛΟ τους τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις και να δίνουμε διαρκώς ΜΙΑ και ΜΟΝΗ υπόσχεση, ΔΕΝ θα υποστείλουμε ΠΟΤΕ την Ελληνική Σημαία, ως σύμβολο του ΕΘΝΟΥΣ και της ΕΝΟΤΗΤΑΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ, απανταχού ή όπου ΓΗΣ.

Η οφειλή αυτή απαιτείται ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, να μετουσιώνεται σε ΕΛΑΧΙΣΤΟ Φόρο Τιμής:

Στη Μνήμη του  Λοχία  Πεζικού Ίτσιου Δημητρίου από τα Άνω Πορρόϊα Σερρών, που ως επικεφαλής του πολυβολείου Π 8, “...έπραξα το καθήκον μου...”, απάντησε κι έπεσε δολοφονημένος και ΟΧΙ νεκρός, από ΑΝΑΝΔΡΑ ναζιστικά χέρια, ποτίζοντας με το αίμα του το ΠΑΝΘΕΟΝ των ΗΡΩΩΝ του ΕΘΝΟΥΣ.

Στη Μνήμη της 2 Ιουνίου του 1941 (μία ημέρα μετά την ολοκλήρωση της κατάληψης της Κρήτης), όταν οι Γερμανοί εκτέλεσαν στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, 25 άνδρες ηλικίας 18 έως 50 ετών.

Στη Μνήμη της 3 Ιουνίου 1941, ημέρα που οι Γερμανοί κατέστρεψαν ολοσχερώς το χωριό Κάνδανος Χανίων, ως αντίποινα για την αντίσταση που συνάντησαν από τους κατοίκους του.

Στη Μνήμη της 16 Αυγούστου 1943, ημέρα που οι Γερμανοί εκτέλεσαν στο χωριό Κομμένο Άρτας 317 ανθρώπους, ανάμεσά τους νήπια και παιδιά.

Στη Μνήμη της σφαγής των Καλαβρύτων, στις 13 Δεκεμβρίου 1943. Το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς και εξοντώθηκε το σύνολο του αντρικού πληθυσμού του.

Στη Μνήμη της σφαγής του Διστόμου, στις 10 Ιουνίου 1944. Τα αντίποινα των Γερμανών στην περιοχή του Διστόμου είχαν ως αποτέλεσμα την εκτέλεση 218 κατοίκων και το κάψιμο του χωριού.

Στη Μνήμη των ολοκαυτωμάτων των χωριών του όρους Κέντρους(Γερακάρι, Άνω Μέρος, Βρύσες, Γουργούθοι, Σμιλές, Δρυγιές, Καρδάκι και Κρύα Βρύση), στις 22 Αυγούστου 1944, όπου υπήρξαν μαζικές εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού, από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 164 άνθρωποι.

Στη Μνήμη της ομαδικής εξόντωσης των κατοίκων των χωριών Άνω και Κάτω Κερδύλια Σερρών, στις 17 Οκτωβρίου 1941, Μεσόβουνο Κοζάνης, στις 23 Οκτωβρίου 1941 και Κλειστό, Κυδωνία και Αμπελόφυτο Κιλκίς, στις 25 Οκτωβρίου 1941.

Στη Μνήμη της 14ης μέχρι και την 16η Σεπτεμβρίου του 1943, χρονικό διάστημα κατά το οποίο εκτελέστηκαν 401 κάτοικοι των επαρχιών Βιάννου και Ιεράπετρας Κρήτης.

Στη Μνήμη της 18 Δεκεμβρίου 1943, ημέρα που οι Γερμανοί εκτέλεσαν 133 κατοίκους στη Δράκεια Πηλίου.

Στη Μνήμη της 5 Απριλίου 1944, ημέρα που οι Γερμανοί εκτέλεσαν 270 αμάχους στο χωριό Κλεισούρα Καστοριάς και λίγες μέρες αργότερα, στις 23 Απριλίου 1944, 318 άμαχους στο χωριό Πύργοι Κοζάνης.

Στη Μνήμη της 17 Αυγούστου 1944, ημέρα που οι Γερμανοί στο μπλόκο της Κοκκινιάς εκτέλεσαν περισσότερους από 200 Έλληνες και ένα μεγάλο αριθμό μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου.

Στη Μνήμη της 13 Αυγούστου, ημέρα που οι Γερμανοί πυρπόλησαν τα Ανώγεια στην Κρήτη και εκτέλεσαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους, ενώ στις 2 Σεπτεμβρίου 1944, επιχειρήσεις τους στην Κεντρική Μακεδονία κατέληξαν στη σφαγή του Χορτιάτη.

Στη Μνήμη πολλών ακόμη χωριών της Πατρίδας μας, που αντιμετώπισαν αντίστοιχες πράξεις των Γερμανών και απέκτησαν τα επόμενα χρόνια τον χαρακτηρισμό του μαρτυρικού οικισμού.

Στη Μνήμη, ως πράξεων αντιποίνων των Γερμανών, των μαζικών εκτελέσεων κρατουμένων, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, στις φυλακές Λιβαδειάς, στο Χαϊδάρι, στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, στη Ριτσώνα της Βοιωτίας, στη Λαμία και σε πολλές ακόμα περιοχές της Ελλάδας.

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ οι ΕΛΛΗΝΕΣ κι οι ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ, που θυσιάστηκαν, εκτελέστηκαν, δολοφονήθηκαν και σφαγιάστηκαν από τα ναζιστικά γερμανικά στρατεύματα, ζητούν ΔΙΚΑΙΩΣΗ μέσα από την ΕΘΝΙΚΗ συνέχεια, ως περιεχόμενο της επιζητούμενης(;) Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.

ΔΕΝ νοείται Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, δομημένη με ΕΘΝΙΚΑ ΚΕΝΑ, ΔΕΝ νοούνται σήμερα ΕΘΝΙΚΕΣ “ΗΓΕΤΙΚΕΣ” φιλοδοξίες, βασισμένες σε ΗΓΕΜΟΝΙΚΕΣ τάσεις και κενοδοξίες.

Είναι παρήγορο ότι ΕΘΝΙΚΗ συνέχεια υπάρχει, όπως φάνηκε στην πράξη κι έγινε αποδεκτή, έστω και με καθυστέρηση πολλών χρόνων, από μια ΑΡΙΣΤΕΡΗ κυβέρνηση και  με ενθουσιασμό από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, κατά τον εορτασμό της Επετείου της Εθνικής Παλιγγενεσίας, χρειάζεται όμως πίστη και εμμονή προς την κατεύθυνση αυτή κι ΟΧΙ αριστερά παρατράγουδα και “δημοκρατικές” μειοψηφικές παραφωνίες, από ΔΗΘΕΝ μαρξιστές, που ΑΓΝΟΟΥΝ το ΕΘΝΙΚΟ γίγνεσθαι.

ΕΙΘΕ !!!