Περί διοδίων, βολεμένων και…εξαφανισμένων

  

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΔΩΣΑΝ τη μάχη τους. Δημοκρατικά και συντεχνιακά, ουδόλως…σοσιαλιστικά. Δεν πληρώνουν διόδια οι αιρετοί μας του κοινοβουλίου κι ο δρόμος ανοιχτός στο πήγαιν’-έλα στην Αθήνα. Για το ρουσφετάκι τους στην επαρχία, για κοινοβουλευτικό έργο στη βουλή και οι μέρες τρέχουν. Και τα

χρόνια για τη συνταξιοδότηση και τα αυτοκίνητά τους (τρέχουν), με το «ελευθέρας» απ’ τους «ληστές» των δρόμων

ΑΝ δεν είσαι πολιτικός και βγεις στον πηγαιμό για την Αθήνα, πάρε το ηρεμιστικό σου. Ανά 10-15 χιλιόμετρα σε δρόμους προβληματικούς. Με κοινοβούλιο σιωπώντων και βολεμένων. Δεν απειλούνται από «τρομοκράτη» για να πεταχτούν απ’ το έδρανο. Για διόδια επί εργαζομένων και ταλαιπωρημένων πρόκειται, γι αυτό και συνεχίζουν τον ύπνο τους. Και, βέβαια, η δικιάς τους ασφάλεια αποτιμάται με τα 4 εκατομμύρια της επικήρυξης και οι σεισμοπαθείς με 100.000 ευρώ «για τις πρώτες ανάγκες». Όσο, περίπου, τσέπωνε η κα Τσαπανίδου σε ένα τρίμηνο.

ΚΑΙ πάμε στον…τουρίστα. Δεν υπάρχουν διόδια στη Γερμανία και, σε κάποια ευρωπαϊκά κράτη πληρώνεις μικροποσά για τη βινιέτα. Με δρόμους φροντισμένους και δεν θα «πας» από λακκούβα. Εδώ, ο εργολάβος θα γίνει πλούσιος με μια (πλημμελή) ασφαλτόστρωση ενός δρόμου, και ο «εισηγητής» θα εισπράξει το ποσοστό του.

Ο ευρωπαίος δεν σκορπάει άσκοπα τα λεφτά του. Τον θέλουμε «κουτόφραγκο», αλλά κατεβαίνει στην Ελλάδα πληροφορημένος. Για ό,τι τον περιμένει από δρόμους και διόδια. Δεν θα μας…προτιμήσει και θα στρίψει το τιμόνι για χώρες «φτηνές» και χωρίς αμαρτωλές(;) συμβάσεις για οδική…αφαίμαξη.

ΚΑΙ η άνιση μεταχείριση των εποχούμενων; Γι αυτό, ενσωματώνεις τα διόδια στην τιμή της βενζίνης και καθαρίζεις. Αν, βέβαια, για τις «κλειδωμένες» συμβάσεις δεν υπάρχει αντικλείδι.

ΣΟΥΦΛΙΑΣ και Λαλιώτης εξαφανισμένοι και μας απόμεινε ο σημερινός κ. Χρυσοχοΐδης. Για δηλώσεις που δεν κάνει και για διευκρινίσεις που δεν δίνει. Απόν το Κράτος όταν πρόκειται να απολογηθεί, απών και ο Υπουργός. Κι απόμεινε σε’ μας να πληρώνουμε για ό,τι υπέγραψαν οι «εξαφανισμένοι». Με τους «300» να σκίζονται για έδρες και καριέρες, απαλλαγμένοι από διόδια και άλλα…ασήμαντα. Τόσο ασήμαντα που έδωσαν μάχη. Για πάρτη τους. Και την κέρδισαν. Για να ρολάρει το (τζάμπα) αμάξι τους, με τον (τζάμπα) οδηγό και τη (τζάμπα) φρουρά, από και προς την Αθήνα.