ΘΥΜΙΖΕ…λίγο
βραδιά Γρ. Λαμπράκη (κατ’ αναλογία) κι ας απέχουμε μισόν αιώνα από τότε.
Πλήθος, φωνές, διαμαρτυρίες κι ένα χέρι μακρύτερο. Δεν κράταγε κλομπ, κι αν
κράταγε μαχαίρι κι ήταν σίγουρος πως δεν τον βλέπουν, θα το έμπηγε στα πλευρά
του Υπουργού.
ΔΕΝ
έχουμε λόγους να…λατρεύουμε τον κ. Γεωργιάδη. Τον ραπίσαμε, πολιτικά, όταν με
τη μικρή ομάδα των «συναγωνιστών» του (Βελόπουλο, Θ. Πλεύρη και…Τσεκουράτο)
αποστάτησαν «δι’ ίδιον όφελος» αφήνοντας σύξυλο τον Γ. Καρατζαφέρη. Ωστόσο, η
επίσκεψή του, ως Υπουργού, στο «Αττικό» δεν συνιστούσε…ατιμωτική πράξη.
«ΕΝ τω
δήμω αμαθία τε πλείστη και αταξία και πονηρία» και οι μέρες είναι άγριες. Όμως,
ο τραμπούκος κάθε βαθμίδας-θλιβερό απομεινάρι του παρελθόντος-έπρεπε σήμερα να
ασφυκτιά ανάμεσα στον πολιτισμό και το φιλότιμο του έλληνα.
ΚΑΙ τι
εννοούμε; Πως παραγίναμε αφιλότιμοι και λιγόστεψε η «μπέσα». Γιατί, αν για
παράδειγμα σου απαγάγουν το παιδί, θα εκλιπαρείς να σου «καρφώσουν» τον
κακοποιό. Αν όμως ο διπλανός σου ρίχνει γροθιά στον Άδωνη, «εγώ καρφί δεν
γίνομαι» (το λες με στόμφο) και κάνεις την πάπια. «Δεν είδες και δεν άκουσες»,
όπως κι οι χωροφύλακες τριγύρω στον Λαμπράκη.
ΝΑ
ξεχωρίσουμε, λοιπόν, την καταγγελία απ’ το κάρφωμα (ανάλογα με ποιον συμπλέεις
ή ταυτίζεσαι) και περιμέναμε λιγότερη ανανδρία απ’ τους συγκεντρωμένους. Να
βγει ένας άντρας απ ‘το πλήθος και να γραπώσει τον τραμπούκο απ’ τον γιακά. Να
τον ταρακουνήσει θυμίζοντάς του πως δεν συγκεντρώθηκαν για να…δείρουν. Αυτός
θα’ ταν άνδρας-ο τραμπουκάκος του πλήθους και της ανωνυμίας παραμένει
τραμπούκος. Θα φορέσει την κουκούλα για τη μολότοφ στη «Μαρφίν», θα εκτελούσε
πατριώτες γερμανοφορεμένος, θα πούλαγε την πατρίδα του με το πρώτο σκαμπίλι του
ανακριτή.
Η
απόκρυψη της αλήθειας είχε και συνέχεια. Συνδικαλιστές και εκπρόσωποι των
εργαζομένων «καταδικάζουν» (αορίστως) τη βία, αλλά δεν ψάχνουν για τον/τους
ενόχους, δεν «συνετίζουν» τα πλήθη, δεν κοντράρονται με τον…ψηφοφόρο τους. Δεν
μου αρέσει, λοιπόν, ο Υπουργός, τον ραπίζω. Δεν έβγαλε «συμφέρουσα» απόφαση ο
δικαστής, του βάζω βόμβα. Νικήθηκε η ομάδα μου, τα κάνω λίμπα…
ΚΑΙ τι
απόμεινε για να λιγοστέψουν τα (μικρά, μεγάλα, μέτρια) θηρία της «ζούγκλας»;
Ό,τι «υποσχέθηκε» ο κ. Γεωργιάδης. Θα αποκαλύψει τους πιθανούς αυριανούς
τραμπούκους, αν τυχόν χειροδικήσουν σε βάρος του και θα τους παραπέμψει. Για
νόμιμο και κατά νόμον κρέμασμα» του κάθε «παλληκαρά» που χτυπάει και κρύβεται.
ΕΙΝΑΙ το
σωστό, είναι η λύση. Για να μην παίζει ο κάθε αγροίκος και θρασύδειλος
ανθρωπάκος με την αξιοπρέπεια του διπλανού του. Για να λιγοστέψουν οι δειλοί
και να περισσέψουν οι άντρες. Μην εξελιχθεί σε τραμπούκο ο…τραμπουκάκος.
Αναρτήσεις
