Δυστυχώς τα χειρότερα έπονται.Μαζί με το πακέτο των νέων περικοπών σε μισθούς, συντάξεις και επίδόματα έρχονται και οι επιστημονικές εκτιμήσεις για δραματική επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης.Ολα δείχνουν οτι το 2013 θα ειναι εφιαλτικό.
To ΙΝΕ ΓΣΕΕ στην ετησια(2012) εκθεση του για την ελληνική οικονομία. διαπιστώνει δραματική μείωση των μισθών(στο 49% ο κατώτατος έναντι των χωρών της ΕΕ) και της αγοραστικής δύναμης από τα εισοδήματα (μειώθηκε, στην διετία 2010-2011, κατά 22,8%) αλλά και έκρηξη της ανεργίας( εκτιμάται ότι θα φθάσει στο τέλος του 2013, το 29% στατιστικά, ενώ το πραγματικό ποσοστό θα έχει εκτιναχθεί στο 34%)
Το ΙΝΕ- ΓΣΕΕ διαπιστώνει οτι η ελληνική οικονομία στραγγαλίζεται από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, που αφαιρούν συνεχώς ρευστότητα και προβλέπει δραματική επιδείνωση της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά εργασίας.
''Iδιωτικοποιούνται τα οφέλη και κοινωνικοποιούνται τα βάρη, με αποτέλεσμα τα μέτρα αυτά να διακρίνονται τόσο για την αντικοινωνικότητα τους, όσο και για την ένταση της υφεσιακότητα τους'', παρατηρεί ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Παράλληλα-υπογραμμίζει- μεταφέρονται πόροι από τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα ύψους 4 δις ευρώ τον χρόνο προς τις επιχειρήσεις, τα οποία, κακώς, κατά την άποψη της Τρόικα, θα συμβάλλουν στην πραγματοποίηση προσλήψεων νέων εργαζομένων μειώνοντας την ανεργία και βελτιώνοντας το επίπεδο ανταγωνιστικότητας.
Κατα το ΙΝΕ- ΓΣΕΕ το πρόγραμμα της Τρόικας για την Ελλάδα συγκροτήθηκε εξ’ αρχής με εσφαλμένο τρόπο, με αποτέλεσμα η συνέχιση της ύφεσης, η καθίζηση της ελληνικής οικονομίας και η έκρηξη της ανεργίας να συνιστά επακόλουθο του προγράμματος και των μέτρων λιτότητας που συναποφάσισε η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση, με συνέπεια την διατήρηση των ελλειμμάτων, την επιδείνωση των συνθηκών κοινωνικής συνοχής και την επιβολή περισσότερων περικοπών «αγνοώντας θεμελιώδεις νόμους της οικονομικής βαρύτητας.
Συμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ:
-Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου παρατηρείται ονομαστική μείωση του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα μετά την μείωση κατά 22% τον Φεβρουάριο του 2012 να ανέρχεται στο 49% (από 60% πριν το Μνημόνιο 2) του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των ανεπτυγμένων χωρών-μελών.
-Tο επίπεδο ζωής των πολιτών θα επιδεινωθεί τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με αυτό του 2008 εξαιτίας της μείωσης των μισθών, των συντάξεων και των φορολογικών επιβαρύνσεων.
-Η μείωση του ΑΕΠ ανέρχεται σωρευτικά για την τριετία 2009-2011 σε 16,7% έναντι του 2007 και θα προσεγγίσει τον Δεκέμβριο του 2012 σε 22% περίπου με αποτέλεσμα η πραγματική απόκλιση της ελληνικής οικονομίας από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ακυρώνει την πρόοδο που είχε πραγματοποιηθεί κατά τα έτη 1995-2007.
-Η δραματική πτώση (περίπου 25%) της εγχώριας ζήτησης την τριετία 2010-2012 επανέφερε το επίπεδο της ζήτησης σε αυτό του 2000. Εάν συνεχιστεί η εφαρμογή της ίδιας πολιτικής, η μείωση της εγχώριας ζήτησης θα αποκτήσει καταστροφικές διαστάσεις και ο όγκος της θα έχει επανέλθει σε επίπεδα της δεκαετίας του 1990.
-Κατά τα έτη 2010-2011 ο αριθμός των απασχολούμενων μειώθηκε κατά 8,6% ως επακόλουθο της μείωσης του προϊόντος, έναντι 10,4% του ΑΕΠ. Το υπόλοιπο 2% περίπου της μείωσης του προϊόντος προήλθε από την μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας.
-Κατά την περίοδο 2010-2012 το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος εργασίας σημειώνει θεαματική μείωση, (περίπου 8%) ενώ η ανεργία κατά το 2012 θα αυξηθεί στα επίπεδα του 24% (1.200.000 άτομα) από 17,7% το 2011 και το 2013 η ανεργία θα αυξηθεί στα επίπεδα του 26-29% του εργατικού δυναμικού (1.400.000 άτομα) και οι μέσες αποδοχές των μισθωτών στο τέλος του 2012 θα μειωθούν κατά 30% έναντι του 2009.
-Η αγοραστική δύναμη από τα εισοδήματα εργασίας μειώθηκε, στην διετία 2010-2011, κατά 22,8%. Σε τρέχουσες τιμές, οι αποδοχές εργασίας μειώθηκαν κατά 19 δις ευρώ. Εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική κατά το 2012, η αντίστοιχη μείωση θα ανέλθει σε 33 δις ευρώ.
-Μετά από μείωση 7,5% κατά το 2010, και 6,1% το 2011, η αγοραστική δύναμη των μέσων αποδοχών ανά μισθωτό αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω μέχρι το τέλος του 2012 κατά 7,6%. Η πρόοδος που πραγματοποιήθηκε στα χρόνια 1995-2009 θα έχει αναιρεθεί, μέχρι το τέλος του 2012, ως αποτέλεσμα των μειώσεων των μισθών της τελευταίας τριετίας
-Μέχρι και το 2009, η αύξηση των μέσων πραγματικών αποδοχών ανά απασχολούμενο, είχε ως αποτέλεσμα να συγκλίνουν σημαντικά οι αμοιβές στην Ελλάδα έναντι του μέσου όρου της ΕΕ-15. Όμως, μέχρι το τέλος του 2012 η σύγκλιση θα έχει οπισθοχωρήσει περαιτέρω στο 68,5%, δηλαδή περίπου κατά μια εικοσαετία, στο επίπεδο του 1993.
-Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος κατά την περίοδο 2000-2009 αυξήθηκε συνολικά κατά περίπου 4%. Αυτό σημαίνει ότι από την αύξηση του σταθμισμένου μοναδιαίου κόστους εργασίας σε δολάρια (23%), το 19% οφειλόταν στην ανατίμηση του ευρώ και μόνο 4% στις διεκδικήσεις των εργαζομένων για υψηλότερες αποδοχές.
-Οι μέσες ετήσιες αποδοχές το 2011 ανέρχονται στην Ελλάδα σε 25.470 ευρώ. Μετά τις μειώσεις του 2012 θα είναι συγκρίσιμες με αυτές της Πορτογαλίας και της Μάλτας. Εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική μειώσεων των αποδοχών των εργαζομένων κατά το 2013 θα είναι συγκρίσιμες με αυτές της Κροατίας, της Τσεχίας και της Εσθονίας.
• Οι περικοπές των συντάξεων και οι μειώσεις μισθών ανήλθαν αθροιστικά σε 16,2 δισ. ευρώ, δηλ. 8% του ΑΕΠ, χωρίς να μειωθεί η ανεργία, το δημόσιο χρέος και η ύφεση.
• Η αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής (απώλεια εσόδων του κράτους 12-15 δισ. ευρώ τον χρόνο) θα αύξανε τα έσοδα του κράτους τουλάχιστον κατά 25% το έτος και θα μείωνε το δημοσιονομικό έλλειμμα τουλάχιστον κατά 30% και έτσι δεν απαιτούνταν οι περικοπές μισθών και συντάξεων την περίοδο 2010-2011 κατά 16,2 δισ. ευρώ συνολικά.
To ΙΝΕ ΓΣΕΕ στην ετησια(2012) εκθεση του για την ελληνική οικονομία. διαπιστώνει δραματική μείωση των μισθών(στο 49% ο κατώτατος έναντι των χωρών της ΕΕ) και της αγοραστικής δύναμης από τα εισοδήματα (μειώθηκε, στην διετία 2010-2011, κατά 22,8%) αλλά και έκρηξη της ανεργίας( εκτιμάται ότι θα φθάσει στο τέλος του 2013, το 29% στατιστικά, ενώ το πραγματικό ποσοστό θα έχει εκτιναχθεί στο 34%)
Το ΙΝΕ- ΓΣΕΕ διαπιστώνει οτι η ελληνική οικονομία στραγγαλίζεται από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, που αφαιρούν συνεχώς ρευστότητα και προβλέπει δραματική επιδείνωση της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά εργασίας.
''Iδιωτικοποιούνται τα οφέλη και κοινωνικοποιούνται τα βάρη, με αποτέλεσμα τα μέτρα αυτά να διακρίνονται τόσο για την αντικοινωνικότητα τους, όσο και για την ένταση της υφεσιακότητα τους'', παρατηρεί ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Παράλληλα-υπογραμμίζει- μεταφέρονται πόροι από τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα ύψους 4 δις ευρώ τον χρόνο προς τις επιχειρήσεις, τα οποία, κακώς, κατά την άποψη της Τρόικα, θα συμβάλλουν στην πραγματοποίηση προσλήψεων νέων εργαζομένων μειώνοντας την ανεργία και βελτιώνοντας το επίπεδο ανταγωνιστικότητας.
Κατα το ΙΝΕ- ΓΣΕΕ το πρόγραμμα της Τρόικας για την Ελλάδα συγκροτήθηκε εξ’ αρχής με εσφαλμένο τρόπο, με αποτέλεσμα η συνέχιση της ύφεσης, η καθίζηση της ελληνικής οικονομίας και η έκρηξη της ανεργίας να συνιστά επακόλουθο του προγράμματος και των μέτρων λιτότητας που συναποφάσισε η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση, με συνέπεια την διατήρηση των ελλειμμάτων, την επιδείνωση των συνθηκών κοινωνικής συνοχής και την επιβολή περισσότερων περικοπών «αγνοώντας θεμελιώδεις νόμους της οικονομικής βαρύτητας.
Συμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ:
-Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου παρατηρείται ονομαστική μείωση του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα μετά την μείωση κατά 22% τον Φεβρουάριο του 2012 να ανέρχεται στο 49% (από 60% πριν το Μνημόνιο 2) του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των ανεπτυγμένων χωρών-μελών.
-Tο επίπεδο ζωής των πολιτών θα επιδεινωθεί τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με αυτό του 2008 εξαιτίας της μείωσης των μισθών, των συντάξεων και των φορολογικών επιβαρύνσεων.
-Η μείωση του ΑΕΠ ανέρχεται σωρευτικά για την τριετία 2009-2011 σε 16,7% έναντι του 2007 και θα προσεγγίσει τον Δεκέμβριο του 2012 σε 22% περίπου με αποτέλεσμα η πραγματική απόκλιση της ελληνικής οικονομίας από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ακυρώνει την πρόοδο που είχε πραγματοποιηθεί κατά τα έτη 1995-2007.
-Η δραματική πτώση (περίπου 25%) της εγχώριας ζήτησης την τριετία 2010-2012 επανέφερε το επίπεδο της ζήτησης σε αυτό του 2000. Εάν συνεχιστεί η εφαρμογή της ίδιας πολιτικής, η μείωση της εγχώριας ζήτησης θα αποκτήσει καταστροφικές διαστάσεις και ο όγκος της θα έχει επανέλθει σε επίπεδα της δεκαετίας του 1990.
-Κατά τα έτη 2010-2011 ο αριθμός των απασχολούμενων μειώθηκε κατά 8,6% ως επακόλουθο της μείωσης του προϊόντος, έναντι 10,4% του ΑΕΠ. Το υπόλοιπο 2% περίπου της μείωσης του προϊόντος προήλθε από την μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας.
-Κατά την περίοδο 2010-2012 το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος εργασίας σημειώνει θεαματική μείωση, (περίπου 8%) ενώ η ανεργία κατά το 2012 θα αυξηθεί στα επίπεδα του 24% (1.200.000 άτομα) από 17,7% το 2011 και το 2013 η ανεργία θα αυξηθεί στα επίπεδα του 26-29% του εργατικού δυναμικού (1.400.000 άτομα) και οι μέσες αποδοχές των μισθωτών στο τέλος του 2012 θα μειωθούν κατά 30% έναντι του 2009.
-Η αγοραστική δύναμη από τα εισοδήματα εργασίας μειώθηκε, στην διετία 2010-2011, κατά 22,8%. Σε τρέχουσες τιμές, οι αποδοχές εργασίας μειώθηκαν κατά 19 δις ευρώ. Εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική κατά το 2012, η αντίστοιχη μείωση θα ανέλθει σε 33 δις ευρώ.
-Μετά από μείωση 7,5% κατά το 2010, και 6,1% το 2011, η αγοραστική δύναμη των μέσων αποδοχών ανά μισθωτό αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω μέχρι το τέλος του 2012 κατά 7,6%. Η πρόοδος που πραγματοποιήθηκε στα χρόνια 1995-2009 θα έχει αναιρεθεί, μέχρι το τέλος του 2012, ως αποτέλεσμα των μειώσεων των μισθών της τελευταίας τριετίας
-Μέχρι και το 2009, η αύξηση των μέσων πραγματικών αποδοχών ανά απασχολούμενο, είχε ως αποτέλεσμα να συγκλίνουν σημαντικά οι αμοιβές στην Ελλάδα έναντι του μέσου όρου της ΕΕ-15. Όμως, μέχρι το τέλος του 2012 η σύγκλιση θα έχει οπισθοχωρήσει περαιτέρω στο 68,5%, δηλαδή περίπου κατά μια εικοσαετία, στο επίπεδο του 1993.
-Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος κατά την περίοδο 2000-2009 αυξήθηκε συνολικά κατά περίπου 4%. Αυτό σημαίνει ότι από την αύξηση του σταθμισμένου μοναδιαίου κόστους εργασίας σε δολάρια (23%), το 19% οφειλόταν στην ανατίμηση του ευρώ και μόνο 4% στις διεκδικήσεις των εργαζομένων για υψηλότερες αποδοχές.
-Οι μέσες ετήσιες αποδοχές το 2011 ανέρχονται στην Ελλάδα σε 25.470 ευρώ. Μετά τις μειώσεις του 2012 θα είναι συγκρίσιμες με αυτές της Πορτογαλίας και της Μάλτας. Εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική μειώσεων των αποδοχών των εργαζομένων κατά το 2013 θα είναι συγκρίσιμες με αυτές της Κροατίας, της Τσεχίας και της Εσθονίας.
• Οι περικοπές των συντάξεων και οι μειώσεις μισθών ανήλθαν αθροιστικά σε 16,2 δισ. ευρώ, δηλ. 8% του ΑΕΠ, χωρίς να μειωθεί η ανεργία, το δημόσιο χρέος και η ύφεση.
• Η αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής (απώλεια εσόδων του κράτους 12-15 δισ. ευρώ τον χρόνο) θα αύξανε τα έσοδα του κράτους τουλάχιστον κατά 25% το έτος και θα μείωνε το δημοσιονομικό έλλειμμα τουλάχιστον κατά 30% και έτσι δεν απαιτούνταν οι περικοπές μισθών και συντάξεων την περίοδο 2010-2011 κατά 16,2 δισ. ευρώ συνολικά.
Αναρτήσεις
