Μια μικρή γεύση από το Π.Σ. και την συνέντευξη που μας παραχώρησε ο κος Καλούδης, διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα lefkasnews που θα κυκλοφορήσει αύριο το μεσημέρι στα περίπτερα.
Ο Γιώργος Καλούδης στην Lefkas News
Αναφέρεται σε «χάρισμα»
και όχι σε «ξεπούλημα»
Με την ιδιότητά του ως δικηγόρος ο περιφερειακός σύμβουλος
Γιώργος Καλούδης είναι καλά πληροφορημένος πάνω στις νομοθεσίες περί εκποίησης
δημόσιας περιούσιας αποδεικνύοντάς το στις ομιλίες του. Στην εφημερίδα μας, μας
πληροφόρησε περί αυτών, και καλεί τον κόσμο να διατρέξει σε συνταγματικές
διατάξεις για να ενημερωθεί: «Με βάση το άρθρο 102 του συντάγματος όλες οι
τοπικές υποθέσεις, είναι αρμοδιότητα είτε του Δήμου, είτε της Περιφέρειας.
Επειδή σε αυτό το θέμα βοηθάει και η ευρωπαϊκή συνθήκη υπάρχει και ο Ν. 1850/ 89
ο οποίος είναι ψηφισμένος από του αρχηγούς κρατών του συμβουλίου της Ευρώπης.
Είναι μεταξύ συντάγματος και νόμων της βουλής. Η
περίπτωση της Λευκάδας είναι καθαρά
υπόθεση των Λευκαδιτών. Τοπική αρμοδιότητα. Έστω και να αποφανθεί και το
περιφερειακό συμβούλιο. Με βάση αυτό και το γεγονός ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει και ασυλία
για ότι ποινικό ή αστικό αδίκημα διαπράξει
λες και είναι υπουργοί ή βουλευτές. Δεν πρόκειται για ξεπούλημα.
Ξεπούλημα είναι ότι πουλάς κάτι πολύ φθηνότερα από την αρχική τιμή γιατί
χρεοκόπησες. Εδώ είναι χάρισμα. Και μετά θα πάρουν μίζες και πολιτικό χρήμα ως
χορηγίες στους προεκλογικούς αγώνες. Επίσης ισχύουν οι συνθήκες του 1863 και ειδικά
του 1864 όχι σχετικά με την προσάρτηση των Επτανήσων στη Ελλάδα αλλά είχαν να κάνουν
με την ένωση δύο ανεξάρτητων κρατών και ειδικά για το περιουσιακό και
ιδιοκτησιακό θέμα. Συνεχίζει να ισχύει αυτή η συνθήκη με ισχυρές αποφάσεις του Αρείου
Πάγου που λέει ότι το δημόσιο δεν είχε περιουσία. Μπορεί στην πορεία να αγόρασε
ή να απαλλοτρίωσε. Ότι δεν αγόρασε και δεν απαλλοτρίωσε είναι δικά σας. Είναι
τόσο απλά τα πράγματα. Είναι πάρα πολύ οι αμόρφωτοι και οι αδιάβαστοι. Και το
σύνταγμα έπρεπε να το έχουν πραγματικά στο προσκεφάλι τους γιατί έχουν χυθεί χίλια
ποτάμια αίματος και είναι το ισχυρότερο όπλο. Αν δεν το χρησιμοποιούσα στο
συμβούλιο μπορεί να κυριαρχούσε ένας αδιάβαστος δικηγόρος. Είναι ένα παράδειγμα
πώς να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας. Αν δε είμαστε διαβασμένοι είναι το
χειρότερο. Γι’ αυτό στα αυταρχικά και αναρχικά καθεστώτα το πρώτο πράγμα που
συμβαίνει είναι να καταργείται η ελευθερία του λόγου, να καίνε τα βιβλία, να
διώκεται η ελευθερία του λόγου. Γι’ αυτό έκανα έκκληση να διαβάσουν το σύνταγμα
και κάποιους νόμους».