Μικροί σαν ήμασταν τρελαινόμασταν με τις σαπουνόφουσκες. Παίρναμε ένα μικρό κομμάτι σύρμα, φτιάχναμε μια θηλιά, ένα τσέρκι, και σ΄ ένα ποτήρι νερό ή στο πικιόνι ρίχναμε λίγο από τριμμένο σαπούνι. Αργότερα πάλι στα χρόνια της στενότητας, «κλέβαμε», συνήθως κρυφά από τη μάνα, λίγο απ΄ το ακριβό απορρυπαντικό πιάτων (κάποιες φορές «βάζαμε χέρι» στο «ρολ» ή το «τάιντ» …), το ανακατεύαμε με μανία στο νερό κι επιδιδόμασταν στο σπορ της σαπουνόφουσκας. Τα σοκάκια και τα καλντερίμια στέναζαν από τις φωνές μας κι από τις …ιαχές θριάμβου, όταν τύχαινε κάποιοι να φτιάξουν τη μεγαλύτερη ή τις περισσότερες και κυρίως με διάρκεια. Πολλές φορές γινόμασταν κι «αλχημιστές», ανακατεύοντας διάφορα, ώστε να
πετύχουμε το καλύτερο μείγμα. Χαζεύαμε ώρες ολάκερες παίζοντας και «πετούσαμε» μαζί τους, έτσι όπως χόρευαν στον αέρα, διάφανες μέχρι να ολοκληρώσουν τον σύντομο κύκλο της ζωής τους. Τσαντιζόμασταν και μαλώναμε με τους ζηλόφθονες που μας τις έσκαγαν. Και φτου πάλι από την αρχή. Αν τύχαινε καμιά από δαύτες να συνεχίζει ν΄ανεβαίνει ψηλά, σ΄έναν φοβερό χορό με τον «καβαλιέρο» της τον αέρα, στρέφαμε το βλέμμα μας κατά κει, την ακολουθούσαμε, σκοντάφταμε και παρακαλούσαμε μέσα μας ή και φωναχτά μη σκάσει. Όμως πάντα έσκαγε.
Φέτος η μεγαλύτερη σαπουνόφουσκα δημιουργήθηκε στη Λευκάδα. Και αυτή έσκασε όπως οι άλλες, αφού δεν είναι δυνατόν να ανατραπούν κάποιοι νόμοι της φύσης και της φυσικής. Στο μόνο που διέφερε αυτή η συγκεκριμένη σαπουνόφουσκα από εκείνες των παιδικών μας χρόνων είναι ότι διήρκησε περισσότερο. Ωστόσο δεν μπορεί να ξέρουμε πόσοι ήταν εκείνοι που παρακαλούσαν σαν παιδιά μέσα τους να συνεχίζει να διαρκεί και πόσοι εκείνοι που επιθυμούσαν να σκάσει πριν ακόμα ολοκληρωθεί το σχήμα της στο τσέρκι. Από την εξέλιξη των πραγμάτων φαίνεται ότι ούτε κι ο δημιουργός της πίστευε στη μαγεία του παιχνιδιού και το αποτέλεσμά της.
Οι πρώτες «σαπουνόφουσκες» στη Λευκάδα εμφανίστηκαν με την περίφημη δημοσκόπηση. Τα ονόματα της λίστας
Διαβάστε την συνέχεια εδώ
Αναρτήσεις
