Του Θανάση Νικολαΐδη
ΚΑΛΑ…αρχίζουν. Απ’ τον
δάσκαλο(!) και τον αστυνομικό(!!). Αυτούς λιγοστεύουν, λες και η μόρφωση των
ελληνοπαίδων τρέχει απ’ τα μπατζάκια και η ζωή μας διαβαίνει σε συνθήκες
απόλυτης ασφάλειας και σιγουριάς.
ΑΝΕΚΑΘΕΝ ήθελε η πατρίδα μας
τον δάσκαλο φτωχό. Μη «ξυπνήσει» ο έλληνας και
αποτινάξει τα δεσμά, αφού τα
συνειδητοποιήσει ψηλαφώντας. Κι ύστερα; Το δημόσιο χρήμα περίσσεψε (με
δανεικά), αλλά του δάσκαλου οι τσέπη παρέμεινε αδειανή. Με την κοινωνία να
«χαλαλίζει» τη βίλα στον μπακάλη και το εξοχικό στον μανάβη, τις καταθέσεις του
μεσάζοντα και κωδικούς του στην Ελβετία, ωστόσο, στον δάσκαλο προβάλλει άλλες
απαιτήσεις.
ΚΙ ήρθαμε στο σήμερα της
σκοπούμενης αγραμματοσύνης. Ανεπαρκής (και) ο δάσκαλος και καλοπερασάκιας, με
την εκπαιδευτική του τιμή να κόβει βόλτες ανάμεσα στο παράνομο φροντιστήριο,
στην «επαπειλούμενη» της καθηγήτριας και στο (ενίοτε) ψεύτικο χαρτί των δήθεν
ψυχολογικών του προβλημάτων.
ΑΝΤΙ, λοιπόν, να τον
«αρπάξουν» για μετεκπαιδεύσεις και αξιολόγηση, αφού πατάξουν τη λαθρεμπορία και
τις…επαπειλούμενες, τον απολύουν! Για λιγότερες προϋποθέσεις μόρφωσης του
μαθητή. Για «ικανοποίηση» των ξένων που μας θέλουν βαστάζους και γκαρσόνια
τους. Κι αν «την παιδείαν είναι δεύτερον Ήλιον» είπε ο Σωκράτης, οι ξένοι (και
ντόπιοι) αξιολογητές της ζωής και επιλογείς των αξιών μας άλλα κελεύουν.
ΚΑΙ πάμε στον αστυνομικό,
απαραίτητο όσο ποτέ. Δεν είναι ο παλιός χωροφύλακας που ξετρύπωνε κομουνιστές.
Είναι ο σύγχρονος και πενιχρά αμειβόμενος αστυνομικός του…δρόμου κι απέναντι ο
γραφιάς και λουφαδόρος. Είναι ο άνθρωπος με το αλεξίσφαιρο γιλέκο σε απόσταση
βολής απ’ τον κακοποιό κι απέναντι συνάδελφοί του φρουροί της Βουλής και
φύλακες πολιτικών.
ΑΝΤΙ, λοιπόν, να
εξορθολογήσουν τα πράγματα και να διορίσουν και άλλους διώκτες και εξολοθρευτές
του εγκλήματος, τους λιγοστεύουν! Το πληροφορούνται ντόπιοι και «εισαγόμενοι»
κακοποιοί και πιάνουν σειρά για «δράση», στην αφύλαχτη Ελλάδα της
«δημοκρατίας», όπου ο ένοπλος αστυνομικός πρέπει να περιμένει τον κακοποιό να
πυροβολήσει πρώτος!
ΚΑΙ πού να βρεθούν οι κάποιοι
προς τελική απόλυση, μετά την «κινητικότητα»; Υπάρχουν οι λεγόμενοι επίορκοι
που το «σύστημα» τους προστατεύει, οι παραπανίσιοι των «εργαζομένων» της
Βουλής, οι πολυθεσίτες που ακόμα υπάρχουν, οι σύμβουλοι και παρασύμβουλοι
υπουργών, οι «επιτελείς» κομμάτων με τα χρέη τους και τα…κομματόσκυλα. Κλείνουν
οι κάνουλες και πάνε σπίτια τους οι τελευταίοι, ζητάμε λογαριασμό και απαιτούμε
να σκάσουν μύτη οι κ. κ. Σημίτης, Καραμανλής και Γιώργος.
ΠΟΥ αλλού υπάρχουν
«δεξαμενές»; Στις στρατιές «εργαζομένων» στα Υπουργεία! (Θα επανέλθουμε).
Αναρτήσεις
.jpg)
