Παρακολουθούμε ένα πολιτικό σύστημα Δον Κιχώτη, ημίτρελο, να παλεύει με φανταστικούς εχθρούς, να ζει στον δικό του φανταστικό κόσμο. Ένα πολιτικό σύστημα που αδιαφορεί για
τον λαό. Ένα πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται μόνο για την μακροημέρευσή του.
Ακόμη παρακολουθούμε έναν λαό Σάντσο Πάντσα, καβάλα στο γαϊδουράκι, ούτε άλογο δεν καβαλάει τρομάρα του, πλήρως παραιτημένο, έχοντας αποδεχτεί την μοίρα του φτωχού και εξαθλιωμένου, να ακολουθεί ένα σάπιο πολιτικό σύστημα Δον Κιχώτη, στις φαντασιώσεις του και στις μάχες του με αόρατους εχθρούς. Να του αρέσει το παραμύθι ή χειρότερα η "παραμύθα".Θα πει κάποιος, βαριές κουβέντες.
Απέχουν όμως πολύ απ' την αλήθεια;
- Οι Ευρωπαίοι μας λοιδορούν κι εμείς τους ικετεύουμε για δανεικά.
- Οι Ευρωπαίοι μας βρίζουν χυδαία κι εμείς τους παρακαλάμε να μας δεχτούν σαν ισότιμους.
- Οι Ευρωπαίοι σκοπεύουν να μας αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί κι εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.
- Οι Ευρωπαίοι μας πατάνε στον λαιμό κι εμείς γαργαλιόμαστε και χασκογελάμε.
- Οι Ευρωπαίοι σφίγγουν την θηλιά γύρω απ' τον λαιμό μας κι εμείς περιμένουμε αδιαμαρτύρητα τον φυσικό μας θάνατο.
Αλήθεια, που είναι το φοιτητικό κίνημα, που λουφάζει;
Μήπως κάθεται αποχαυνωμένο στα καφέ με τα κινητά του και τα γκομενιλίκια του;
Σε ποιο νιρβάνα βρίσκονται οι ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι;
Οι συνταξιούχοι των 300 ή 400 ευρώ ζουν μόνο για να παρακολουθούν τηλεόραση;
Οι εξαθλιωμένοι τι περιμένουν;
Δυστυχώς ο λαός σαν τον Σάντσο Πάντσα έχει αποδεχτεί την εξαθλίωσή του, έχει παραιτηθεί των αγώνων και ξεχνάει ότι έχει ένα φορτίο χιλιάδων χρόνων ιστορίας.
Ο καταναλωτισμός τον έχει αλλοτριώσει, η λογική της ήσσονος προσπάθειας ή καλύτερα της μη προσπάθειας έγινε επικυρίαρχη.
Έμεινε ικανοποιημένος που του δόθηκε η ευκαιρία να ψηφίσει στις εκλογές. Έβαλε τον Δον Κιχώτη να του λύσει τα προβλήματα αρνούμενος να συμμετέχει στα δρώμενα. Που και που κάποια συγκέντρωση για την τιμή των όπλων.
Μήπως δυστυχώς ήρθε η ώρα να πούμε "καληνύχτα Ελλάδα";
Αναρτήσεις
