ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΓΙΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

ΑΡΘΡΟ Tου Πάνου Γαζή, 

Αυτή την περίοδο όλα τα Παραρτήματα του ΤΕΕ ανά την Ελλάδα διοργανώνουν ενημερώσεις - εισηγήσεις για το απαράδεκτο νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για τον αιγιαλό και την παραλία. Το νέο νομοσχέδιο (σχέδιο νόμου) βρίσκεται τώρα στο στάδιο των Επιτροπών και φέρει τον τίτλο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας».

Διαβάζοντας κανείς το σχέδιο αυτό καταλήγει σε σοκαριστικά συμπεράσματα. Πρώτα απ’ όλα αυτά που προτείνει ουδέποτε ζητήθηκαν από τους

τουριστικούς φορείς της χώρας. Γι’ αυτό το Περιφερειακό Τμήμα Ηπείρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας στο οποίο υπάγεται η Λευκάδα, αλλά και ο Δήμος, όπως και η Περιφέρεια θα πρέπει να παρακολουθούν τις εξελίξεις επί του θέματος προκειμένου να συντονιστούν για να μην περάσει και γίνει νόμος του Κράτους. Παρακάτω εξηγώ τους λόγους για τους οποίους το σχέδιο αυτό νόμου δεν πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο προβλέπονται τα παρακάτω:

• Καταργείται το δικαίωμα της ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό.
• Καταργείται η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. 

• Αφαιρούνται οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί για απλή χρήση (π.χ. ξαπλώστρες, αναψυκτήρια). 

• Δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών εντός του αιγιαλού και επί της παραλίας για επιχειρηματικούς σκοπούς (έναντι οικονομικού ανταλλάγματος).
• Δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικούς σκοπούς ξεκινώντας από τη ζώνη της  παραλίας έως την θάλασσα, καθώς και η δυνατότητα επιχωμάτωσης (μπαζώματος) θαλάσσιου χώρου. 

• Δυνατότητα παραχώρησης εκτάσεων όπου περιλαμβάνονται «κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικές περιοχές, τοπία ιδιαιτέρου κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα».

• Περιορίζει την παραλία, όταν αυτή υπερβαίνει τα 50 μέτρα και το υπόλοιπο τμήμα της το διαμορφώνει σε οικόπεδο το οποίο μπορεί να δομηθεί και το διαθέτει προς παραχώρηση. 

Τα συμπεράσματα  που μπορεί να εξάγει κανείς  από αυτό το σχέδιο νόμου είναι τα παρακάτω:

•  Το σχέδιο νόμου για την «προστασία του αιγιαλού» όχι μόνο δεν προστατεύει και δε διαχειρίζεται ορθολογικά τον αιγιαλό και την παραλία, αλλά αποτελεί νομοθετικό «εργαλείο» για την καταστροφή τους. Κυριαρχούν εισπρακτικές λογικές, αγνοώντας την σπουδαιότητα της παράκτιας ζώνης.

• Πρόκειται για ένα αντιπεριβαλλοντικό και αντιαναπτυξιακό νομοσχέδιο που ευνοεί βραχυπρόθεσμα μόνο πολύ λίγους, εις βάρος των πολλών και της αειφόρου ανάπτυξης του τόπου μας.

Επίσης, επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, αίρονται οι περιορισμοί που ισχύουν σήμερα στην παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας σε Δήμους και ιδιώτες, νομιμοποιούνται και αυθαίρετα που χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς, επιτρέπεται η κατασκευή έργων που εξυπηρετούν παραθαλάσσιες επιχειρήσεις, απαξιώνεται πλήρως η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ βαθμού διότι όλα περνάνε με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Παρακάμπτεται πλήρως η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής των Δήμων που έχουν αρμοδιότητα για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος-δεν τους πέφτει λόγος πια-η παραχώρηση γίνεται σε άλλο επίπεδο και άλλου είδους είναι και οι πιέσεις και, αν θέλετε, και οι ισορροπίες.

Ο Υπουργός είναι αυτός που δίνει σύμφωνη γνώμη για να παραχωρήσει εκτάσεις και η Επιτροπή καθορισμού οριογραμμών συγκροτείται με απόφαση του Γ.Γ.  Αποκεντρωμένης Διοίκησης, χωρίς να υπάρχει εκπροσώπηση από τους Δήμους ή από τους φορείς που γνωρίζουν επιστημονικά.

Τέλος, βάλλεται απευθείας το δικαίωμα στην προσωπικότητα του Έλληνα πολίτη. Ποιο είναι αυτό; Το δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στο  κοινόχρηστο αγαθό που είναι ο αιγιαλός και η παραλία.

           

Αυτά είναι τα αποτελέσματα του κεντρικού και από τα πάνω σχεδιασμού της ανάπτυξης της χώρας. Όταν άλλοι σχεδιάζουν για μας, χωρίς εμάς! Όταν οι σχεδιασμοί είναι οριζόντιοι, ισοπεδωτικοί και δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις ιδιομορφίες κάθε τόπου. Όταν δεν γνωρίζουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά του, όπως αυτά θα προέκυπταν μέσα από μια συστηματική και επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάλυση (π.χ. SWOT analysis). Ο πατερναλισμός της κυβέρνησης δεν αρκείται μόνο στη νομοθετική τακτοποίηση του κρατικού παρεμβατισμού και ελέγχου της ανάπτυξης αλλά επεκτείνεται ακόμα και στην ασφυκτική καθοδήγηση του τρόπου συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας σ’ αυτήν.

Γι αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να περάσουμε στην επίθεση. Να καθορίσουμε εμείς από τα κάτω, τους όρους του παιχνιδιού! Οφείλουμε να σχεδιάσουμε εμείς ως κοινωνία (αυτοδιοίκηση, παραγωγικοί και επιστημονικοί φορείς αλλά και πολίτες) την ανάπτυξη του νησιού μας. Κι αυτό να γίνει οργανωμένα και συντεταγμένα, με πρωτοβουλία του Δήμου. Με δημόσιο διάλογο, συγκλίσεις και συνθέσεις. Ακόμα και με αντιθέσεις αν χρειαστεί. Κι αυτό να γίνει ζωντανά κι όχι γραφειοκρατικά. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας πρέπει να επικυρωθεί από το λαό της Λευκάδας, μέσα από ένα τοπικό δημοψήφισμα και να αποτελέσει το συλλογικό όραμά του για το αύριο του τόπου, το συλλογικό όραμα όλων μας!

Πάνος Γαζής

Εκπαιδευτικός Α/θμιας Εκπ/σης – Νεοεκλεγείς Δημοτικός Σύμβουλος