Mια από τις πιο σημαντικές του μάχες δίνει το εκπαιδευτικό κίνημα την φετινή χρονιά μέσα και έξω από τα σχολεία. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί συγκρούονται με την απόπειρα εφαρμογής τηςαυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης σε πολιτικό, συνδικαλιστικό και ιδεολογικό επίπεδο. Η κυβέρνηση έχει βάλει ως στόχο να
προχωρήσει τον πρώτο κύκλο εφαρμογής μέχρι τον Μάη και να βάλει τις βάσεις για την πλήρη ανάπτυξη της αξιολόγησης από του χρόνου σε συνδυασμό και με όλα όσα προωθούνται σε αυτό το μέτωπο από τον Κ. Μητσοτάκη στο υπόλοιπο δημόσιο. Η κυβερνητική και ευρωπαϊκή προπαγάνδα παρουσιάζει τα δικά της επιχειρήματα για την αναγκαιότητα της αξιολόγησης, βάζοντας στο κέντρο του ιδεολογικού της οπλοστασίου την βελτίωση της λειτουργίας του δημοσίου και του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου, και δίνοντας επιτέλους ένα τέλος στην «ασυδοσία» των προηγούμενων χρόνων. Η αξιολόγηση ανάγεται σε νέα ιδεολογία, βασική πλευρά της επίθεσης για την αντιδραστική, αντιλαϊκή επανίδρυση του καπιταλιστικού κράτους, του δημοσίου και της εκπαίδευσης.
Η επίθεση αυτή στο δημόσιο και στο δημόσιο σχολείο πατά και πάνω σε υπαρκτές καταστάσεις (διαφθοράς, γραφειοκρατίας, αναποτελεσματικότητας, πελατειακών σχέσεων) οι οποίες όμως δημιουργήθηκαν με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και προωθήθηκαν με πολιτικό σχέδιο των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ/ΝΔ και της ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια.
Υπάρχει ένα κρυμμένο μυστικό στην επίθεση που δέχεται το σχολείο με το τανκ της αξιολόγησης και που πρέπει να αποκαλυφθεί: η αξιολόγηση δεν αφορά όπως ισχυρίζονται κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση στην βελτίωση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου, στην διάχυση των καλών πρακτικών, στη λογοδοσία, στην αμοιβή των άξιων και στην τιμωρία των ανάξιων, αλλά στην εργασία.
Η αξιολόγηση αποτελεί το βασικό εργαλείο στα χέρια της εργοδοσίας και του κράτους για να επιτευχθούν δύο στόχοι:
1) η αύξηση της παραγωγικότητας
2) η μείωση του κόστους εργασίας με την στο έπακρο εκμετάλλευση – αξιοποίηση της.
Η αύξηση της παραγωγικότητας σημαίνει ότι λιγότεροι εκπαιδευτικοί θα «παράγουν» περισσότερα. Μεγαλύτερη «παραγωγή» σημαίνει μικρότερο κόστος άρα και μικρότερες δημόσιες δαπάνες.
Διαβάστε την συνέχεια: ΕΔΩ
Αναρτήσεις
